Artikelindex

De vrucht van de Geest is leven in de Geest

Terugkijkend heb ik per aflevering van het magazine steeds een onderdeel van de vrucht van de Geest besproken. Wat kunnen wij nog meer bij Paulus vinden? Voor Paulus is leven in de Geest hetzelfde als de vrucht van de Geest voortbrengen en “in Christus” zijn. In zijn Brief aan de Romeinen gaat Paulus nog een stap verder dan in zijn Brief aan de Galaten.

Korte inleiding

Paulus heeft de gemeente te Rome niet gesticht. Waarom schrijft Paulus dan zijn brief aan hen?

Twee redenen zijn duidelijk door Paulus aangegeven. In de eerste plaats wil hij Rome bezoeken op doorreis naar Spanje. Deze brief gaat voor hem uit om de gemeente te laten zien wat voor evangelie hij verkondigt. Om in Spanje het evangelie met succes te verkondigen heeft hij hulp nodig. Contacten, mogelijk tolken, want Spanje heeft bijna geen synagogen en er wordt, naast inheemse talen, meer Latijn dan Grieks gesproken.

Een tweede reden is dat hij de gemeente wil versterken. Een voorproef hiervan vinden we in hoofdstuk 5 t/m 8, waarin het leven in de Geest uitgelegd wordt als de andere kant van leven als een gerechtvaardigde.

Ik sla een groot stuk over, om tot de hoofdzaak te komen, hoofdstuk 8:1-17.

Leven in de Geest

Dit gedeelte kan met vijf kopjes als volgt worden uitgelegd.

1. Geen veroordeling 8:1-4

8:1 “ Dus wie in Christus Jezus zijn, worden niet meer veroordeeld”. Hiervoor in 5:9 heeft Paulus al gesteld dat nu wij door de dood van Jezus zijn vrijgesproken wij zeker worden gered en niet veroordeeld.  Door Jezus’ komst en dood voor ons zijn wij bevrijd. Dan mogen wij leven geleid in heiligheid door de heilige Geest.

 2. Twee levenswijzen 8:5-8

Er zijn twee levenswijzen. De eerste is leven zonder God. Dit kan zijn in opzichtige zonde, maar ook in onverschilligheid en hoogmoed. De tweede levenswijze is geleid door de Geest in leven en vrede. Jezus’ dood betekent het einde van het oude tijdperk waarin zonde heerst en de wet machteloos blijkt om te redden. De wet zegt wat wij moeten doen, maar wij hebben daartoe niet de kracht. De Geest geeft zowel de wil als de kracht om in deze zondige wereld te leven als burgers van de toekomstige tijd. Het is alsof je leeft in een dictatuur, maar jij je waar mogelijk onthoudt van medewerking aan onderdrukking.

3. Mensen “in Christus”,  “geleid door de Geest” hebben leven 8:9-11

9 Maar u leeft niet zo. U laat u leiden door de Geest, want de Geest van God woont in u. Iemand die zich niet laat leiden door de Geest van Christus behoort Christus ook niet toe.

10 Als Christus echter in u leeft, bent u door de zonde weliswaar sterfelijk, maar de Geest schenkt u leven, omdat u door God als rechtvaardigen bent aangenomen.

11 Want als de Geest van Hem die Jezus uit de dood heeft opgewekt in u woont, zal Hij die Christus heeft opgewekt ook u die sterfelijk bent, levend maken door zijn Geest, die in u leeft.

Christen worden begint met bekering, zichtbaar door de belijdenis van de doop. Daarna volgt een leven waarin wij een relatie met Jezus onderhouden. Gebed en persoonlijk Bijbellezen  hoort daarbij. Echter, “in Christus zijn” is niet thuis alleen zijn. Regelmatig samenkomen met medegelovigen hoort erbij. Wie God als Vader heeft, krijgt er broeders en zusters bij. Daarmee moet je contact onderhouden. Naar buiten toe mag zichtbaar zijn dat je een christen bent. Niet zo zeer door het dragen van een kruisje, maar door je doen en laten. Niet boos worden, maar anderen vriendelijk helpen. Wie zo leeft,  leeft nu in vrede en kan uitzien naar de opstanding als Jezus terug komt.  

 

4. Oproep om niet te leven “door onze eigen wil” (NBV)  maar “door de Geest” 8:12, 13.

12 “Broeders en zusters, we hoeven ons niet langer te laten leiden door onze eigen wil.

13 Als u dat wel doet, zult u zeker sterven. Als u echter uw zondige wil doodt door de Geest, zult u leven.”

Leven als een Christen is meer dan verstandelijk aan te nemen dat God bestaat en liefde is. Reddend geloof verandert ons. Het is als echte liefde voor een enkele vrouw, je echtgenote. Trouw aan haar betekent dat je alle andere vrouwen verzaakt en dat je tijd en aandacht aan haar geeft.

 

5. Kinderen van God zijn geen slaven. Door aanneming (adoptie) mogen wij God Abba noemen. 8:14-17

14 Allen die door de Geest van God worden geleid, zijn kinderen van God.

15 U hebt de Geest niet ontvangen om opnieuw als slaven in angst te leven, u hebt de Geest ontvangen om Gods kinderen te zijn, en om hem te kunnen aanroepen met ‘Abba, Vader’.

16 De Geest zelf verzekert onze geest dat wij Gods kinderen zijn. 17  En nu we zijn kinderen zijn, zijn we ook zijn erfgenamen, erfgenamen van God. Samen met Christus zijn wij erfgenamen: wij moeten delen in zijn lijden om met hem te kunnen delen in Gods luister.

Paulus stelt dat wij door de Geest van God te ontvangen, kinderen van God zijn geworden. Dat zijn wij niet van nature. Door genade zijn wij kinderen van God geworden. Paulus gebruikt hier een beeldspraak die zijn lezers in de Griekse en Romeinse wereld onmiddellijk zouden begrijpen. Hij heeft het over adoptie of aanneming tot zoonschap. Een Romein kon een ander, kind of volwassene, als zoon adopteren. Daarmee kwam die persoon in een andere familie terecht. Zijn oude schulden vervielen, hij telde evengoed mee als de op natuurlijke wijze geboren kinderen. Ook kreeg die persoon een andere naam, met de daaraan verbonden status. Een beroemd voorbeeld is wel dat de Romein Octavianus postuum door Julius Caesar geadopteerd werd. Daarmee kon hij Caesar wreken en hem opvolgen als feitelijke heerser over het Romeinse rijk.

Even terzijde: waar de NBV spreekt van “kinderen” geeft de Griekse tekst “zonen”. De uitdrukking sluit christenvrouwen wel in, zodat de NBV goed vertaalt. Echter, in de oudheid hadden zonen als mannen meer status dan dochters, die vrouwen waren. Nu is het zo dat christenvrouwen delen in dezelfde status als christenmannen.

Kind zijn is een voorrecht, maar brengt ook verplichtingen met zich mee. Dat wordt niet als een verplichting beleefd, omdat ouders van hun kinderen houden en voor hen zorgen. Kinderen van hun kant houden van hun ouders en willen ook, naar vermogen, voor hen zorgen.

De vrucht van de Geest dragen is leven in de Geest. Verbonden zijn met Jezus en met medegelovigen mogen wij voortgang maken in het lijken op Jezus.

Hierna zal Paulus spreken over het lijden van deze tijd. Dat hoort erbij, op weg naar Gods heerlijkheid. Dat wil ik bij een latere gelegenheid bespreken.

 

Op de kaart

Image result for anbi logo